Ναυάγιο...

Σαν καράβι, συχνά, η ζωή μας
ταξιδεύοντας για το νησί μας
συναντάει φουρτούνα κι αέρα
και χτυπάει επάνω σε ξέρα…

Μα η γοργόνα που αναστενάζει
πάντα το άλλο ναυάγιο κοιτάζει:

Την καρδιά, βουλιαγμένη μακριά μας,
ναυαγό απ’ τη λειψή ανθρωπιά μας…