26 Οκτωβρίου 2007

Τίποτ' άλλο...

Δεν ζητάω τίποτ’ άλλο…
Μόνο δώσ’ μου ένα φιλί
και τον ρόλο του τρελού,
σ’ ένα θέατρο πολέμου, για να παίζω.
Τίποτ’ άλλο…

Μουντίλα..!

Τώρα, μουντός που είν’ ο καιρός
και που δεν λέει να φύγει η νύχτα,
βαθειά κοιμούνται: και ο Θεός
και η…εξ ουρανού βοήθεια!…

ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΟΝΕΙΡΑ

Είναι η μέρα καυτή
Κι η νύχτα κρύα πολύ
Πού να διαλέξω να ζήσω…
Κίτρινοι, μαύροι, λευκοί
Και μια σταγόνα σοφή
Σε ποιόν απ’ όλους ν’ αφήσω…

Όλοι, δυνάστες, μαζί
Με μια γερή μηχανή
Κόβουν τον κόσμο στη μέση
Κι αναρωτιέμαι κι εγώ
Το πιο μεγάλο κακό
Σε ποιο κομμάτι θα πέσει…

( Γαλάζια και κόκκινα
Και γκρίζα και πράσινα
Πολύχρωμα όνειρα
Μαυρόασπρα βάσανα… )

Γέμισε ανέμους η γη
Χιόνια, λιοπύρια, βροχή
Και πικραμένες πατρίδες
Που τις γεμίζουν λαοί
Θύματα λίγο ή πολύ
Στων αρχηγών τις παρτίδες…

Νύχτα και μέρα η ζωή
Γράφει τραγούδια κι αυτή
Μ’ όποιον σκοπό τη βολεύει…
Σήμερα εσέν’ αγαπά
Κι αύριο σε ξεπουλά
Κι άλλη αγάπη γυρεύει…

( Γαλάζια και κόκκινα
Και γκρίζα και πράσινα
Πολύχρωμα όνειρα
Μαυρόασπρα βάσανα… )