Λες να 'ναι αργά..?..

Θάρρεψες πως δεν σε ξέχασε
εκείνος ο μικρός θεός
με τις φτερούγες στην πλάτη,
προ λίγου που ξαναφάνηκε
κρατώντας απ’ το χέρι μια νεράιδα…
Μόνο που, τώρα, δεν στάθηκε.
Απλά, σε κοίταξαν κι οι διό
και προσπέρασαν.

…Μα εσύ ταράχτηκες.
Το ίδιο όπως άλλοτε…