Καρδιές..?

Σπανίζουν πια οι καρδιές οι ζωντανές.

Τις πιο πολλές τις δάγκωσαν οι σκύλοι

που μπήκαν στων ανθρώπων τις φυλές .

…Κι απόγιναν εχθροί οι πρώην φίλοι…

Είμαστε σε καλά χέρια..!.

Οι ήχοι των τρωκτικών μας νανουρίζουν

σ’ έναν υπέροχο λήθαργο…

Στα εργοτάξια των μεταμοντέρνων εργολάβων

ετοιμάζουν το λίκνο μας για να ξαναγεννηθούμε

-ή να πεθάνουμε, δεν έχει σημασία.

Και οι σελίδες της ιστορίας χλομιάζουνε

κι η Γη βογκάει.

Όμως

εμείς είμαστε σε καλά χέρια.

Άλλωστε

ποτέ δεν ήμασταν σε καλύτερα!…

Ζήτημα Ζωής...ή Θανάτου??

Όταν ήμουνα μικρός

ο κόσμος ξαναγεννούσε τον εαυτό του.

…Κι αργούσε ν’ ανθίσει…

Τώρα, που μεγάλωσα,

η Φύση ψάχνει τον εαυτό της .

…Κι αργεί ν’ ανθίσει…

Αριστούχοι...

Οι αριστούχοι στη Σχολή

με τα σκληρά καψόνια,

είναι αυτοί που ζουν πολύ

μέσα σε λίγα χρόνια.

Είναι οι φευγάτοι, δηλαδή

κι οι κάπως ανατρεπτικοί,

οι αριστούχοι στη Ζωή

με τα σκληρά καψόνια…

Νύχτα...!

Έπεσε στα μάτια μας επάνω η νύχτα…

Ο ορίζοντας κατάπιε το χρυσό πουλί…

Ντύθηκε στα ψέματα η γυμνή αλήθεια

και - αλήθεια - πώς τη βγάζουμε ως το πρωί?..