Στιγμιαίο..?

Κάποια αέρινη δύναμη μας τύλιξε κάπως
αναιρώντας, φευγαλέα, ανάμεσά μας
το στημένο κενό…
Τα χείλη μας δύσκολα κατάφερναν
να κρύψουν τη λαχτάρα τους
ενώ τα μάτια μας πυρπολούσαν το είναι μας…
…Κι από τότε…
απ’ των ματιών σου την ωραία φυλακή
μια φλόγα έρχεται συχνά και με τυλίγει
κι η φαντασία ιδρωμένη και καυτή
οραματίζεται βαθειά πως σε αγγίζει…