Τι να ‘ναι η φλόγα μες στο βλέμμα μου
όταν ζυγώνει το δικό σου,
και τ’ ανατρίχιασμα στο δέρμα μου
όταν αγγίζει το δικό σου…
Τι να ‘ναι οι χτύποι μες στο στήθος μου
που σιγανά παραμονεύουν
κι όταν περάσουν μες στους στίχους μου
γίνονται κρότοι και θεριεύουν…
Τι να ‘ναι στ’ άστρα τα πολύφωτα
που κάποιες νύχτες μ’ ομορφαίνει
όταν μια λάμψη από το τίποτα
πέφτει επάνω μου και μένει…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου